Ik heb in 2007 een half jaar stage bij ze mogen lopen, daarna nog een jaar lang parttime (16 uur per week) bij ze gewerkt en nu ben ik nu voor een week weer (fulltime) terug bij mijn oude werkgever, Film1!
Het kantoor in het Film1 gebouw
nov
22
De baan die ik deze week had was er eentje die ik langer zal uitvoeren dan een week. Voor een week stond ik op de metrostations van Amsterdam uitleg te geven over de Ov-chipkaart maar het zal nog wel een paar jaar duren tot ik mijn laatste uitleg over ‘de nieuwe strippenkaart’ heb gegeven.
Dat is grotendeels mijn eigen schuld, als ik iemand hoor klagen over de chipkaart ga ik gelijk in de verdediging. Sommige dingen zijn inderdaad wel erg slecht geregeld (maar twee oplaadpunten in heel waterland?) maar ik denk dat de meeste mensen er echt op vooruit gaan. Lees verder»
nov
6
Wanneer je als toerist naar Volendam komt ontkom je er niet aan een foto te laten maken in de Volendammer klederdracht. Ik werkte deze week bij bij foto de boer, de beste plek om die foto te laten maken, de foto word daar genomen door een professioneel fotografe. Maar voordat je daar terecht kan krijg je eerst een kostuum aangetrokken door een van de kleders. Lees verder»
okt
8
Tijdens mijn eerste dag (maandag) werd er druk rond gebeld, dinsdag was een barbecue gepland en er moest nog het een en ander geregeld worden. Op deze barbecue kwamen ook een aantal buurmeisjes. (FHM houd ieder jaar een verkiezing op zoek naar Nederlands mooiste buurmeisjes) Wie er allemaal kwam was nog een beetje onduidelijk want ze waren pas net uitgenodigd. De barbecue specialist moest nog worden geregeld, en er werd nog een camper busje gehuurd om als decor te dienen voor een fotoshoot met de buurmeisjes. Lees verder»
okt
5
Het eerste waar ik tijdens deze dagen aan moest wennen was het feit dat ik zelf niet moest werken. Het is de bedoeling dat de dove leerlingen van het Guyot tijden de dove cultuurdagen zelf leuke dingen maken waar ze de school mee kunnen opleuken. Zo gingen ze bijvoorbeeld aan de slag met een mosaiek werk voor in het daklicht bij de ingang en een metalen kunstwerk voor in de tuin. Lees verder»
jul
17
Ik heb deze week gewerkt voor de Keurslager, die een tijdje terug met een nieuw initiatief zijn gekomen, De Buffetkoning.
Na een ietwat moeizame sollicitatie periode (zo heb ik bijvoorbeeld geen ervaring met scherpe messen, om nog maar niet te spreken van de gehaktmachine en andere gevaarlijke apparatuur) kon ik toch aan de slag als productiemedewerker. Uiteindelijk heb ik niet gewerkt met de gehakt machine en heb ik niet een keer een mes vast gehad dus of die angst gegrond was zullen we nooit weten. Lees verder»
jul
13
Waar ik vooral achter wilde komen was hoe het is om fulltime in de horeca te werken, ik had al eerder bij Spaander gewerkt maar dat was dan alleen in het weekend en hooguit twee dagen achter elkaar. Zoals ik wel had verwacht is het erg zwaar. Het zijn vooral de lange uren die je opbreken. Een gemiddelde dag begint om twaalf uur in de middag en kan tot twaalf uur ’s nachts duren, dan drinkt men vaak nog een biertje om de dag af te sluiten en is het twee uur voordat je thuis bent en in bed ligt. Als je dan de volgende ochtend om twaalf uur weer moet beginnen heb je na het douchen en ontbijten nauwelijks nog tijd voor jezelf over. Dit is veruit het zwaarst. Lees verder»
jun
17
Zoals je in de aankondiging uitgebreid hebt kunnen lezen was het deze week mijn taak oude klanten van Pneuman op te sporen. Toen ik aan deze klus begon dacht in dat mijn werk uit twee delen zou bestaan, het googelen van de bedrijfsnaam om de bedrijfsgegevens erbij te vinden en het bedrijf opbellen om de juiste contact persoon te vinden. Het bleek later dat ik alleen het eerste deel hoefde te doen. Lees verder»
apr
16
Via een oud collega (Roy de Waart) ben ik bij Bos en Duin terecht gekomen. Bos en Duin is een appartementenhotel met restaurant brasserie. Het word al een aantal jaar door Roy’s oom en tante gerunt. Sinds een paar weken heeft Roy, samen met zijn neef (Robin Koenen, de kok) het restaurant gedeelte van ze overgenomen. (Zijn oom een tante blijven dus gewoon het appartementen gedeelte doen) Lees verder»
apr
2
De vierde week alweer. Via een collega bij
’t Kofschip ben ik in contact gebracht met Ton Koning tweewielers. Ik was al wel bekend met het bedrijf, ze waren altijd al mijn fietsenmaker (wanneer ik niet zelf iets improviseerde tenminste) dus ik kon een aantal van de mensen al wel.
Volg alles via RSS