Het eerste waar ik tijdens deze dagen aan moest wennen was het feit dat ik zelf niet moest werken. Het is de bedoeling dat de dove leerlingen van het Guyot tijden de dove cultuurdagen zelf leuke dingen maken waar ze de school mee kunnen opleuken. Zo gingen ze bijvoorbeeld aan de slag met een mosaiek werk voor in het daklicht bij de ingang en een metalen kunstwerk voor in de tuin.
Iedereen weet dat kinderen en dan met name jonge pubers niet vanzelfsprekend willen doen wat hen word opgedragen, ook al is het leuk werk, als de leraar ze vraagt of ze het doen willen doen de meeste niet meer dan strikt noodzakelijk. Ondanks dat toch 
proberen de leerlingen op gang te houden terwijl jij zelf alleen maar staat toe te kijken is moeilijk.
Doordat mijn zus doof is (dit is haar oude school, via haar ben ik hier terecht gekomen) ben ik van jongs af aan opgevoed met gebarentaal, het probleem is nu dat mijn zus naar een basisschool ging in Amsterdam en dus de Amsterdamse gebarentaal heeft geleerd. In Groningen word de Groningse gebarentaal gebruikt, er was dus naast het feit dat het opstandige pubers waren ook nog eens last van een communicatie probleem. Ik wist nooit helemaal zeker of ze mij niet begrepen of dat ze alleen deden alsof ze mij niet begrepen.
Dat is natuurlijk ook de uitdaging dan, proberen ondanks de communicatie problemen en ondanks dat de kinderen niet altijd mee willen werken ze toch te motiveren om door te gaan. Uiteindelijk is dat best goed gelukt, ze hebben leuke dingen gemaakt en ze hebben het bijna helemaal zelf gedaan (van het bedenken tot het uitvoeren)
Binnenkort hoop ik hier nog wat foto’s van de eindresultaten te kunnen laten zien.
Volg alles via RSS